Endre Mesterowi, węgierskiemu lekarzowi i chirurgowi, przypisuje się odkrycie biologicznych efektów laserów małej mocy, co miało miejsce kilka lat po wynalezieniu lasera rubinowego w 1960 r. I lasera helowo-neonowego (HeNe) w 1961 r.
Mester założył Laser Research Center na Uniwersytecie Medycznym im. Semmelweisa w Budapeszcie w 1974 roku i kontynuował tam pracę do końca życia.Jego dzieci kontynuowały jego dzieło i sprowadziły je do Stanów Zjednoczonych.
Do 1987 roku firmy sprzedające lasery twierdziły, że mogą leczyć ból, przyspieszać gojenie urazów sportowych i nie tylko, ale w tamtym czasie było na to niewiele dowodów.
Mester pierwotnie nazwał to podejście „biostymulacją laserową”, ale wkrótce stało się znane jako „terapia laserowa niskiego poziomu” lub „terapia światłem czerwonym”.Dzięki diodom elektroluminescencyjnym zaadaptowanym przez badaczy tego podejścia, stało się ono znane jako „terapia światłem o niskim poziomie” i aby rozwiązać zamieszanie wokół dokładnego znaczenia „niskiego poziomu”, powstał termin „fotobiomodulacja”.
Czas postu: 01-09-2022